روغن ترانسفورماتور ، نحوه عملکرد ، تصفیه و تاثیر روغن ترانس بر طول عمر ترانس
روغن ترانسفورماتور – روغن ترانس ، نوعی روغن عایق الکتریکی محسوب می گردد که به منظور عایق کاری و همچنین خنک کاری انواع ترانسفورماتورهای توزیع برق، خازنهای ولتاژ بالا، سوئیچ ها و مدارشکن ها از آن استفاده می شود.
روغن ترانسفورماتور – روغن ترانس ، که به روغن دما بالا نیز معروف است، معمولا از روغن های با پایه معدنی تولید می شوند اما به منظور بهبود کیفیت در کارایی و همچنین سازگاری با محیط زیست، افزودنی های کاربردی و بهتری به آن اضافه می شود.
به دلیل خصوصیت عایق کاری و خنک کنندگیِ روغن ترانسفورماتور – روغن ترانس ، این روغن باید دارای قابلیت بالای هدایت حرارت و پایداری شیمیایی و همچنین قابلیت دی الکتریک خوبی باشد و این قابلیت ها را حتی تا دمای بالا به مدت زمان قابل توجهی حفظ کند.
روغن ترانسفورماتور – روغن ترانس و عوامل موثر بر آن
روغن ترانسفورماتور – روغن ترانس هم وظیفه عایقی را به عهده دارد و هم وظیفه خنک کنندگی. از این رو عواملی بر شرایط و خواص روغن موثر هستند که عبارتند از:http://pooyatrans.com/wp-content/uploads/2021/01/oil-feature2-300x196.png 300w" sizes="(max-width: 472px) 100vw, 472px" style="box-sizing: border-box; vertical-align: middle; display: inline; float: left; margin: 0px 1.6em 1.6em 0px; max-width: 100%; height: auto; letter-spacing: 0px !important;">
عوامل موثر بر فساد روغن ترانسفورماتور – روغن ترانس عبارتند از:
تست های سالیانه و حد مجاز روغن ترانسفورماتور – روغن ترانس
انجام به موقع تست های روغن علاوه بر افزایش کیفیت و عمر روغن موجب بالا بردن ضریب اطمینان بهره برداری و عمر عایق جامد می گردد.
کنترل کیفیت روغن ترانسفورماتور – روغن ترانس در زمان بهره برداری
برای کنترل کیفیت روغن ترانسفورماتور – روغن ترانس در حال سرویس و نگهداری آن یک دستورالعمل عمومی از طرف IEC-422 توصیه شده است. برای رروغن ترانسفورماتور – روغن ترانس بایستی 7 تست زیر پشت سر گذاشته شود:
نمونه گیری روغن ترانسفورماتور – روغن ترانس
نحوه نمونه گیری روغن باید مطابق استاندارد IEC-567 باشد. نمونه روغن ترانسفورماتور – روغن ترانس نشان دهنده رطوبت و آلودگی روغن است. محافظت روغن از آلودگی هوا در موقع نمونه برداری و بخصوص محکم بودن درب ظرف روغن تا رسیدن به آزمایشگاه بسیار ضروری است.
تصفیه روغن ترانسفورماتور – روغن ترانس
یکی از روش های افزایش دوام روغن ترانسفورماتور – روغن ترانس در زمان بهره برداری، احیا روغن ترانسفورماتور – روغن ترانس است. به همین منظور تصفیه فیزیکی و شیمیایی روغن انجام می گیرد.
تصفیه فیزیکی: در این تصفیه روغن ترانسفورماتور – روغن ترانس به صورت پیوسته در یک مدار بسته از قسمت پایین ترانسفورماتور به کمک یک پمپ مکیده شده و گرم می شود. سپس روغن را از یک فیلتر عبور می دهند تا ذرات معلق در آن جذب گردد. بعد از آن روغن را در یک محفظه خلا می ریزند.
تصفیه شیمیایی: علاوه بر تصویه فیزیکی روغن ترانسفورماتور – روغن ترانس را از خاک رنگبر عبور می دهند. در این روش علاوه بر دستگاه تصفیه فیزیکی به آن یک پمپ و یک منبع اضافه می گردد. در این منبع خاک رنگبر ریخته شده و پمپ روغن گرم را از این خاک عبور می دهد.
برای جلوگیری از نفوذ لجن و رطوبت به سیم پیچ ها روغ تمیز پاشیده و کاغذ را با خلا خشک می کنند. در این روش بهتر است روغن گرم حدود 50 درجه را نیز برای مدت کوتاهی وارد ترانسفورماتور کرد و سپس آن را خارج نمود. اغلب شرکت های تولید و توزیع ترجیح می دهند همراه باتصفیه فیزیکی عمل تصفیه با خاک رنگبر را نیزبا حدود 1% وزن روغن انجام دهند.
خشک کردن ترانسفورماتور
در صورتی که به هر دلیل سطح روغن ترانسفورماتور برای مدتی پایین تر از سطح هسته و سیم پیچ داخل ترانسفورماتور قرار گیرد و یا روغنی که بدان اضافه شده مشکوک باشد، در این صورت احتمال جذب رطوبت توسط مواد عایق وجود دارد.
اگر میزان رطوبت در کاغذ بیشتر از 5/2 درصد و میزان اشباع درصدی روغن بالاتر از 30 درصد شود باید ترانسفورماتور را خشک کرد. خشک کردن به روش های مختلفی از جمله با استفاده از دستگاه های تصفیه روغن، خشک کردن تحت خلا، خشک کردن به روش القایی، خشک کردن در کوره و خشک کردن تحت اشعه مادون قرمز انجام می شود.
ساده ترین روش برای خشک کردن ترانسفورماتورهای توزیع استفاده از روش اتصال کوتاه است. در این روش ابتدا باید جداره مخزن ترانسفورماتور را در حد امکان با پوشش های عایق گرما پوشاند تا افزایش درجه حرارت آن سریع تر انجام گیرد. سپس با اتصال کوتاه از طرف فشار ضعیف ولتاژی معادل Uk % به طرف فشار قوی اعمال می گردد.
روغن زدن یا شارژ روغن ترانسفورماتور – روغن ترانس
اگر سطح روغن یا ارتفاع آن در درجه روغن نما پایین بیاید باید مقداری روغن عایق به منبع انبساط افزوده گردد. به هنگام اضافه نمودن روغن اختلاف بین درجه حرارت روغن تازه و روغن موجود در ترانسفورماتور نباید از 5 درجه سانتی گراد تجاوز کند. اگر سطح روغن تانک پایین باشد روغن به آرامی از دریچه بالای تانک به داخل آن تزریق شده و این دریچه به خوبی مسدود و آب بندی می گردد سپس باقی روغن از دریچه مخزن انبساط ریخته می شود تا از جمع شدن هوا در زیر درپوش جلوگیری شود. در این هنگام باید مجاری هواگیری بوشینگ ها باز باشد تا هوای داخلی آنها تخلیه گردد. پس از سرریز روغن از این مجاری پیچ های مربوطه باید محکم و آب بندی شوند. به هنگام هواگیری باید دریچه بالایی رله بوخهلتس به طور متناوب باز و بسته شود تا جریان روغن آن دیده شود. روغن اضافه شده باید از همان نوع روغن قبلی موجود در ترانسفورماتور باشد. این کار باید تحت خلا انجام بگیرد.
مخلوط کردن روغن های مختلف
مخلوط کردن روغن های مختلف بدون مطالعه مجاز نیست. در صورتی که اجبار به مخلوط کردن دو نوع مختلف روغن به میزان معین باشد می توان ابتدا مقداری از این مخلوط با همان درصد اختلاط تهیه و مصنوعا پیر نمود. اگر پایداری مخلوط در برابر اکسید شدن همچنان پابرجا بود مخلوط کردن دو نوع به میزان درنظر گرفته شده بدون اشکال است.
اضافه کردن مواد ضد اکسیداسیون به روغن ترانسفورماتور – روغن ترانس
درصورتی که ترانسفورماتور از ابتدا چنین ماده ای را داشته باشد بهتر است پس از تصفیه فیزیکی- شیمیایی نیز این ماده را به آن اضافه کرد .اضافه کردن این ماده ضد اکسیداسیون در حالت گردش روغن انجام می گیرد تا به خوبی با آن مخلوط گردد. مقدار آن طبق استاندارد و ASTMD-3787 برابر .30 درصد وزن روغن است.
آزمایش های قبل و بعد از پر کردن روغن در ترانسفورماتور
روغن ترانسفورماتور – روغن ترانس را لازم است قبل از وارد کردن به ترانسفورماتور تصفیه فیزیکی نمود تا میزان رطوبت گاز موجود در آن گرفته شود. سپس تحت خلا روغن را وارد ترانسفورماتور کرد. اصولا برای ترانسفورماتورهای مهم قبل و بعد از پر کردن ترانسفورماتور، آزمایشهایی نظیر استقامت دی الکتریک، مقدار گاز حل شده در روغن، کشش سطحی، عدد اسیدی، ضریب تلفات عایقی، اندیس پولاریزاسیون و رنگ ظاهری انجام می شود.
پیشنهادات مهم جهت نگهداری بهتر روغن و جلوگیری از فساد آن
منبع کنسرواتوری در واقع یک مخزن استواله ای شکل می باشد که روی یک پایه بر روی سقف ترانسفورماتور در جایی که مخزن اصلی قرار دارد نصب می گردد. دلیل اصلی استفاده از این منبع انبساط این است که روغن عایق و خنک کننده در مخزن اصلی بتوانند به راحتی منبسط و منقبض گردند و در واقع انبساط و انقباض روغن به راحتی در این منبع جبران شود. حال چطور این اتفاق می افتد و ترانسفورماتور دارای منبع انبساط چطور عمل می کند، به عبارت دقیق تر زمانی که ترانسفورماتور در حال کارکردن است و دمای محیط ترانسفورماتور افزایش می یابد، حجم روغن درون مخزن ترانسفورماتور افزایش می یابد. مخزن کنسرواتوری فضای کافی برای انبساط روغن ترانسفورماتور را فرآهم آورده و همچنین به عنوان مخزنی برای تزریق روغن در ترانسفورماتور عمل می کند.
این مخزن که به شکل سیلندر یا استوانه ای است در دو طرفه بسته می شود و برای هر دو طرف یک پوشش بازرسی قرار گرفته شده است که امکان حفظ و نگهداری را آسان نماید و تمیزکاری درون منبع انبساط امکان پذیر باشد. توجه داشته باشید که لوله کنسرواتوری یا به عبارتی لوله هایی که از مخزن روغن ترانسفورماتور خارج می شوند، از قسمت پایینی در منبع انبساط کار گذاشته می شوند. سر لوله کنسرواتوری که در منبع انبساط قرار می گیرد، با یک درپوش پوشانده شده و در درون این منبع کار گذاشته می شود. دلیل استفاده از درپوش این است که از ورود پسماند روغن و رسوب آن به درون مخزن از طریق منبع انبساط جلوگیری نماید. به طور معمول سیلیکاژل از طریق از بالا وارد منبع انبساط می شود، چرا که در صورت وارد شدن از پایین باید به گونه ای قرار بگیرد که بالاتر از سطح روغن درون کنسرواتوری باشد. در واقع این فرآیند متضمن عدم ورود روغن به رطوبت گیر سیلیکاژل است، حتی اگر ترانسفورماتور در حداکثر نقطه کارکرد خود قرار داشته باشد. زمانی که حجم روغن عایق ترانسفورماتور در اثر کارکرد ترانسفورماتور افزایش می یابد و دمای محیط نیز زیاد می شود، فضای خالی بالای روغن درون منبع انبساط به طور موقت اضافه حجم روغن را در خود جای می دهد و از طرفی وقتی ترانسفورماتور کار کمتری انجام می دهد، ترانسفورماتور خاموش شده و دمای محیط کاهش می یابد و سپس روغن درون مخزن منقبض شده و به هوای بیرون اجازه می دهد که به درون منبع انبساط با کمک رطوبت گیر وارد شده و با فشار به روغن آن را به مخزن روغن بازگرداند.
ترانسفورماتور کنسرواتوری ایران ترانسفو به این خاطر اینگونه نام گذاری می شود که در طراحی و ساخت این ترانسفورماتور توزیع از سیستم روغن مرتبط با هوای بیرون استفاده می شود و در این حالت هوای محیط از طریق رطوبت گیر در تماس با روغن بوده و می تواند انبساط و انقباض روغن درون مخزن را جبران نماید در واقع روغن موجود در این دستگاه هم نوعی ماده عایقی به حساب می آید و هم به عنوان ماده خنک کننده برای سیم پیچ ها و هسته به کار می رود.
یک ترانسفورماتور توزیع روغنی اگر برای جبران انبساط و انقباض روغن درون مخزن از یک لوله استوانه ای شکل در قسمت بالای خود استفاده نماید، ترانسفورماتور کنسرواتوری به حساب می آید.
کنسرواتور همانطور که از نام آن پیداست به معنی کنسرو است، فضای بسته ای که برای نگهداری هوا و روغن مناسب است، در نتیجه زمانی که از ترانسفورماتور توزیع روغنی با منبع انبساط صحبت می کنیم منظورمان ترانسفورماتور کنسرواتوری است چرا که منبع انبساط همانند یک کنسرو عمل کرده و علاوه بر این جلوی جذب رطوبت را می گیرد می تواند انبساط و انقباض را در محفظه جبران نماید.
کارکرد این دستگاه ها به این صورت است که با افزایش حجم روغن هوای درون منبع انبساط منقبض می شود و بر عکس اگر حجم روغن کاهش یابد می تواند به افزایش حجم هوا منجر شده و روغن را به درون مخزن اصلی روغن باز گرداند.
در شرکت ایران ترانسفو به طور معمول ترانسفورماتور توزیع روغنی به خصوص ترانسفورماتور کم تلفات در حالت معمول از نوع دارای منبع انبساط ساخته می شود و سیستم آن یک سیستم روغن مرتبط با هوای بیرون است.
ترانسفورماتور کنسرواتوری دارای دو مدل ترانسفورماتور کنسرواتوری با محفظه اتمسفری و ترانسفورماتوری دارای منبع انبساط با محفظه دیافراگمی می باشد.
اگر تقسیم بندی ترانسفورماتور توزیع از لحاظ نوع ماده عایقی و خنک کننده باشد، انواع ترانسفورماتورهای ایران ترانسفو به دو دسته ترانسفورماتور خشک رزینی و ترانسفورماتور توزیع روغنی تقسیم می شود. یک ترانسفورماتور خشک فاقد روغن است و سیم پیچ ها نیز در آن رزین اندود شده اند و با ریخته گری و تزریق رزین حبس می شوند. از مزیت اصلی استفاده از این ترانس ها تحمل حرارتی بالا و عدم آتش سوزی و اشتعال است. ترانسفورماتور توزیع روغنی نیز خود به دو دسته تقسیم می گردد. مورد اول دسته ای از ترانس توزیع روغنی هستند که از لحاظ طراحی مخزن و چگونگی ارتباط با هوای محیط به دو گروه سیستم روغن مرتبط با هوای بیرون و سیستم روغن بسته تقسیم می گردند. اولین گروه بیانگر ترانسفورماتور توزیع روغنی دارای منبع انبساط یا ترانسفورماتور کنسوراتوری است و مورد دوم ترانسفورماتور هرمتیک به حساب می آید.
از لحاظ تقسیم بندی بر اساس کارکرد که پیشتر نیز به آنها اشاره شد، ترانسفورماتور قدرت وظیفه انتقال انرژی الکتریکی با تغییر ولتاژ را داشته و به طور معمول در فضای آزاد و فضای بسته به صورت نصب زمینی و یا داخل اتاق ترانسفورماتور طراحی می گردند. ترانسفورماتور زمین بیشتر در جهت ایجاد مرکز ستاره یا نقطه نول در پست های انتقال به کار می رود و معمولا سیم پیچ ثانویه برای انتقال انرژی ندارد. ترانسفورماتور کمپکت که ترانسفورماتور زمین و کمکی است، ترکیبی از یک ترانسفورماتور زمین و یک ترانسفورماتور توزیع در یک دستگاه بوده و جهت ایجاد نقطه مرکزی اتصال ستاره و تغذیه در پست انتقال به کار می رود. ترانسفورماتور ویژه توزیع نیز جهت تغذیه برق واحدهای صنعتی به کار رفته و از لحاظ مشخصات فنی به صورت خاص طراحی می شود برای مثال توان، ولتاژ، تعداد سیم پیچ ها، تعداد فاز، اتصالات، نوع بارگیری، شرایط محیطی و غیره منجر به طراحی های مختلف و مدلهای مختلف برای مصرف کنندگان این قبیل از دستگاه ها می شود. این مدلها شامل ترانسفورماتور تکفاز، سه سیم پیچ، یکسوساز، کوره، دارای کلید تنظیم ولتاژ تحت بار (OLTC)، دارای سیستم خنک کننده اجباری، خروج بوشینگ ها از روی دیواره ها، دارای جعبه کابل و bust duct به همراه تجهیزات حفاظتی خاص می شوند.
 |
تهران - میدان انقلاب - جنب سینما مرکزی - بازارایران - طبقه 2 - واحد82 |
 |
66426713 - 66427350 (021) |
 |
66923217 (021) |
 |
info@ramanenergy.com |
تمامی حقوق این وب سایت برای رامان انرژی محفوظ می باشد